Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

περί απιστίας...

Οι φίλοι μου χωρίζουν. Δεν ξέρω τι τους έπιασε ομαδικώς και αποφάσισαν να λήξουν τις μακροχρόνιες σχέσεις τους, αλλά όλοι είναι πολύ καλύτερα από πριν οπότε, καλά έκαναν. Η περίπτωση που με προβλημάτισε περισσότερο ήταν αυτή της φίλης που μετά από αρκετά χρόνια σοβαρής σχέσης ανακάλυψε οτι ο σύντροφος της τα φορούσε κανονικά. Μεγαλύτερη εντύπωση μου προκαλέι το γεγονός οτι ο εν λόγω κύριος δεν είχε δώσει κανένα δείγμα άπιστου και φαινόταν οτι είχε επενδύσει πολλά στη σχέση του. Κι όμως η φιλενάδα έκανε το γνωστό πλέον ψαχτήρι στο κινητό του και ανακάλυψε έντρομη οτι ο καλός της δεν ήταν μόνο δικός της. Μάζεψε τα μπογαλάκια της, τον πληγωμάνο εγωισμό της και έφυγε. Μια χαρά.
Αλλα...
Πώς περνάς από το στάδιο "είμαι τρελλά ερωτευμένη και θέλω να σε παντρευτώ" στο "χωρίζουμε γιατί με κεράτωσες και δεν θέλω να σε ξαναδώ"; Αφ' ενός δεν αντέχεις στην ιδέα οτι ο καλός σου κουτούπωνε μια σαύρα, αφ΄ετέρου όταν έχεις φτύσει αίμα για μια σχέση πώς μπορείς να φύγεις και να πάνε όλοι σου οι κόποι στράφι; Και είναι και η εκδίκηση. Πόσο αξιοπρεπής μπορεί να είσαι σε μια τέτοια περίπτωση; Δεν βγαίνει η κατίνα από μέσα σου; Εδώ κοίταξες στο κινητό του άρα μάλλον η κατίνα βγήκε από πριν και δε λέει να φύγει. Πιστεύω οτι τις περισσότερες φορές το παιχνίδι χάνεται γιατί αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις. Και ζητάμε εκδίκηση, να μάθουμε ποια και πώς και που, και μετά να πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα και μετά...Τίποτα. Γιατί αν ο άλλος κοιτάξει κάποια άλλη τότε τα πράγματα έχουν τελειώσει. Γιατί όταν κοιτάς το κινητό του τα πράγματα έχουν τελειώσει. Γιατί όταν αυτή η κλωστή που δένει τα ζευγάρια σε έναν εντελώς ολόδικό τους κόσμο χωρίς ζήλειες, λοξοδρομήσεις και απιστίες κοπεί, τότε ναι, όλα έχουν τελειώσει.
Είναι πολύ σκληρό να τελειώνει μια σχέση, πραγματικά, σκέψου πόσο σκληρό είναι να υπάρχει αυτή η διαφορά φάσης, ο ένας νομίζει οτι όλα είναι καλά κι ο άλλος ψάχνει να βρει την ευτυχία/επιβεβαίωση/ηδονή σε κάτι άλλο. Πόσο απαίσιο είναι να συνειδητοποιεί κανείς οτι ο άνθρωπος που έχει δίπλα του δεν είναι μόνο αυτό, είναι κι άλλα κρυφά, μυστικά, περίεργα... Και το χειρότερο απ' όλα είναι να ΄χεις φέρει τη ζωή σου τούμπα για να μπορείς να είσαι μαζί του και να σου 'ρχεται ΑΥΤΟ!Να περιμένεις πιο πολύ από τον εαυτό σου να παραστρατήσει και να σου την κάνει ο άλλος...Αααχ κι όταν το ξέρουν κι οι άλλοι και σκέφτεσαι τι θα έλεγαν για 'σένα...Να συνειδητοποιείς οτι όταν εσύ έκλαιγες και μόνο στη σκέψη του αυτός έκανε τα "δικά σας" σε μιαν άλλη.
Επίλογος
Αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, κανείς δεν είναι υπεράνω υποψίας.
Η καλύτερη εκδίκηση είναι να στερείς στον άλλο τον εαυτό σου.
Και τέλος αυτό που λέω πάντα στις φίλες μου: όσο καιρό μένεις σε μια κακή σχέση τόσο καιρό στερείς τον ευτό σου από μια υπέροχη σχέση.



Το τραγουδάκι της περίπτωσης....