Αφορμή του ταξιδιού:Χορταστικό σεμινάριο αρχιτεκτονικής με θέμα τη χρήση μεταλλικών στοιχείων στην αποκατάσταση μνημείων.
Βέβαια το highlight του τριημέρου ήταν η βραδυνή σαββατιάτικη έξοδος (ναι, ήμουν ο ένας στους δέκα που δεν είδα Γιουροβίζιον) στο μαγαζί που φιλοξενεί το σχήμα Παπακωνσταντίνου-Μαχαιρίτσας-Μπουλάς-Ζουγανέλης και Σταρόβας. Προσπαθούσα καιρό τώρα να πάω και τελικά, τα κατάφερα, εντελώς τυχαία δίχως να το χω κανονίσει, αυτά είναι τα ωραία. Εντάξει, μιλάμε για ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα, αν και έπρεπε- αναγκαστικά- να περιορίσει το ρεπερτόριο του ο Βασίλης (που ζούμε για να τον ακούμε), για να πάρουν σειρά και οι άλλοι. Παρ' όλα αυτά κράτησε κοντά 5 ώρες με καλύτερες στιγμές στην αρχή και στο τέλος, και μια κοιλιά με αρκετές μπαλάντας στη μέση.
Κατά τη γνώμη μου ο Μπουλάς τραγουδάει υπέροχα, τι κρίμα που δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το τραγούδι, καλό το μπανάκι- μανάκι αλλά ο τύπος τραγούδησε μέχρι και Παβαρότι αξιοπρεπώς! Έπίσης να δηλώσω πως είμαι σφόδρα ερωτευμένη με το Δημήτρη Σταρόβα, ένα σήκωμα φρυδιού αρκεί για να σε αποτελειώσει! Ο Ζουγανέλης μου έκανε εντύπωση καθώς δεν έχει ουσιαστικά ρεπερτόριο, κάνει ένα είδος stand up comedy, αλλά έχει τέτοια αυτοπεποίθηση που σε κάνει να πιστεύεις πως πράγματι είναι ο καλύτερος του σχήματος και γιαυτό βγαίνει τελευταίος. Άσε που δίνει ρεσιτάλ αυτοσχεδιασμού (θέλω να ελπίζω) στο κλείσιμο του προγράμματος ,όταν φεύγει ο κόσμος, και αυτός έχει πάρει το μικρόφωνο στα παρασκήνια και κάνει ανακοινώσεις!
Την Κυριακή πήγαμε στην έκθεση γλυπτών και χαρακτικών του Νταλί, στη Δημοτική Πινακοθήκη. Πρώτα απ' όλα να δηλώσω πως παρόλο που λατρεύω τα διατηρητέα κτίρια και ειδικά όταν λειτουργούν σαν εκθεσιακοί χώροι, αυτό το τρίξιμο του πατώματος ίσως μπορούσε με κάποιο τρόπο να αποφευχθεί. Στο ψητό τώρα. Η έκθεση φιλοξενεί ενδιαφέροντα σκίτσα με συρτάρια που βγαίνουν μέσα από γαρύφαλλα, ή πηρούνια μέσα από γλαδιόλες κλπ, που αναρωτιέσαι τι είχε μέσα στο μυαλό του αυτός ο άνθρωπος. Γλυπτά μέσα αλλά και έξω από το κτίριο, αφίσες με λεγόμενά του σχετικά με το κάθε έργο του, φωτογραφίες και βιογραφικό. Γενικά μου άρεσε, εντυπωσιάστηκα από τη φαντασία αυτού του καλλιτέχνη, που ξεπερνάει κάθε πεπετημένη, κάθε όριο της εποχής. Να αναφέρω οτι είναι δωρεάν, αντί εισιτηρίου μπορείς να δώσεις ένα ποσό για φιλανθρωπικό σκοπο. Και είναι και όμορφο το κτίριο, και ακόμα πιο όμορφη η αυλή του και μια βολτίτσα προς Όλγας μεριά κακό δεν κάνει. Εγώ το ευχαριστήθηκα πάντως. Και είδα και τους φίλους που νοστάλγησα στο προηγούμενο ποστ. Μια χαρά!
Τώρα δουλειά πάλι, αλλά αναμένουμε Σαββατοκύριακο για την πρώτη βουτιά. Η΄μήπως και νωρίτερα?
Υ.Γ. 1 Το να μην επιδιορθώνει η ντεμέκ μεγαλοεταιρεία που δουλεύεις το χαλασμένο κλιματιστικό εδώ και 5 μέρες όπου η θερμοκρασία έχει φτάσει 35 βαθμούς, δεν είναι λόγος για μήνυση;Η' παραίτηση;Η΄ αποζημίωση τέλος πάντων;
Υ.Γ.2 Στο επόμενο ποστ θα προσπαθήσω να βάλω λινκ και τραγουδάκι (λέμε τώρα!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου