Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Μαντέματα

ποιο νησί...

θα με υποδεχτεί...




















σε δέκα μέρες;
ααααχ, μετράω αντίστροφα!



Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Lonely lost crazy walkers



Το φαινόμενο των περιπατητών με τα ακουστικά στ' αυτιά αυξάνεται ραγδαίως. Στους δρόμους της Μεγάλης Πόλης νέοι και νέες χάνονται στις μουσικές τους και νιώθουν πρωταγωνιστές βίντεο κλίπ. Στο δικό μου MP3 Player παίζει συνήθως ραδιόφωνο, δεύτερο πρόγραμμα που μου αρέσει και παίζει σε όλη την Ελλάδα, οπότε είναι πολύ καλή λύση για τα ταξίδια μου από τη Μεγάλη στη μικρή πόλη όπου πραγματικά διασχίζω τη μισή Ελλάδα, και ίσως και λίγο παραπάνω. Ωστόσο έχω αποθηκευμένα και κάποια τραγουδάκια επιλεγμένα με πολλή προσοχή έτσι ώστε να μου φτιάχνουν τη διαθεση. Αποτελούν και το playlist στο γυμναστήριο την ώρα που γράφω χιλιόμετρα σε διαδρόμους και ποδήλατα. Θα παραθέσω εδώ τα 10 πιο πρόσφατα:




1)This is the life- Amy MacDonald


Υπέροχο απλά.


2)Bitter End- Placebo

Σκέψου τώρα πώς πάω πάνω στο διάδρομο με τούτο το άσμα! Για πολλές θερμίδες μιλάμε!



3)La Tortura- Shakira




Εντάξει, ντρέπομαι λίγο γιατί είμαι από αυτές τις ντεμέκ κουλτουριάρες έντεχνες που ξελαρυγγιάζομαι στις συναυλίες του Σωκράτη και ψάχνω τα τζαζ κουαρτέτα. Αλλά επειδή είμαι και οριεντάλε ντάνσερ, και σ' όποιον αρέσουμε, η Shakira το κουνάει καλά και μ' αρέσει (το κούνημα και η μουσική, η φωνή είναι λίγο εκνευριστική)


4)Sympathique- Pink Martini



Μ' αυτό το τραγουδάκι νιώθεις οτι περπατάς στη Μονμάρτη κι ας περνάς δίπλα από την πλατέα της γειτονιάς σου με τις ψησταριές κι από δίπλα το απορριματοφόρο του Δήμου, κι ένα αγροτικό πάει να σε πατήσει αλλά... je- ne- vais- pas- travailler...







5)Η φωτεινή πλευρά της ζωής- Μακρινά ξαδέρφια+φίλοι


Και: σφύριξε χαρούμενα μπορείς- φιου φιου φιου φιου φιου φιου φιου φιου- δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής-φιου φιου φιου φιου φιου φιουφιου φιου!Ε, τι να λέμε τώρα!



6)L' amour a' la Francaise- Les Fatals picards


Μα που πάω και τα βρίσκω? Θυμάστε τη συμμετοχή της Γαλλίας στη Eurovision 2007? Με τον καραφλό τύπο από το πάλαι ποτέ Maze να τρέχει γύρω γύρω από το συγκρότητα το οποίο έντυσε αν θυμάμαι καλά ο Γκωτιέ και έβαλε και μια μαύρη γάτα στο φούξια σακάκι του τραγουδιστή και τα λοιπά?Μόνο εμένα μου άρεσε τρελλά εκείνη η συμμετοχή?Γιατί νομίζω πάτωσε στο διαγωνισμό. Εγώ πάντως κάνω ανοιχτή πρόταση σε όποιον μουσικό θέλει να του ρίξουμε μια διασκευή στα ελληνικά (γκρικ καμάκι), έχω φήλινγκ οτι θα πάει πολύ καλά!



7)Σιγά μην κλάψω- Γιάννης Αγγελάκας κ Επισκέπτες


Ναι ρε φίλε, θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό, θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω, σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ! Ακούτε ρε?





8)The pan within- Waterboys


Αχ τι ωραίες αναμνήσεις έχω από αυτό! Και οι Waterboys σε πάνε αλλού, σταθερά ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα χρόνια τώρα.

9)Ταξιδεύω το εγώ μου- Κίτρινα Ποδήλατα


Γιατί με κάνει να θέλω να γίνω πάλι φοιτήτρια και μου θυμίζει τα πιο ωραία χρόνια ever!

10) Μ' ενα φιλί- Η5


Άλλη ντροπή, αλλά αν μου κάτσει ένα τραγούδι, τέλος!Ναι λοιπόν, το πρώτο ποπ γυναικείο γκρουπ στην Ελλάδα, που περισσότερο χόρευε παρά τραγουδούσε, που έβγαινε στη σκηνή χωρίς ορχήστρα, που είχε μια δυο καλές φωνές που τις έφαγε η μαρμάγκα, ε, αυτό το γκρουπ έβγαλε κάποτε ένα μπιτάκι που μου κάνει κλικ!


+1
Over the hill-Μόνικα

Δεν το 'χω ακόμα αλλά όταν το αποκτήσω θα το λιώσω!







Το δικό σας playlist πορωτικών τραγουδιών που ακούμε στους δρόμους και τα γυμναστήρια πιο είναι;



Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Ακεφιές

Ενάμιση χρόνο πριν μαζεύεις τα μπογαλάκια σου, παίρνεις το δίπλωμα στο άλλο χέρι και αφήνεις την μικρή σου πόλη για να πας να βρεις την τύχη σου στη Μεγαλη Πόλη. Εκεί θα έχεις ευκαιρίες καριέρας, εκεί θα αναμετρηθείς με τον αντικοινωνικό εαυτό σου και θα γνωρίσεις νέο κόσμο, εκεί θα δεις τις καλύτερες συναυλίες, θα πας στα πιο ψαγμένα μαγαζιά, εκεί θα μείνεις με τον έρωτα σου,στο ίδιο σπίτι να ζείτε το ειδύλλιο σας ευτυχισμένοι!

Και να 'μαστε τώρα στη Μεγάλη Πόλη όπου δεν είναι και όπως τα φαντάστηκες. Κι αρχίζουν τα δύσκολα. Να μείνεις, να φύγεις, να μείνεις, να φύγεις. Μη γελιέσαι! Είσαι εδώ μόνο γιαυτόν, κι άσε τα φεμινιστικά σου. Κατέρριψες όλες σου τις θεωρίες περι ανεξαρτησίας και φιλίας υπερ πάντων και ακολούθησες κι εσύ έναν άντρα. Κρύφτηκες από πίσω του και βρήκες αιτία για όλα τα προβλήματά σου.



Και τώρα πώς να μείνεις; Να χάσεις όλες τις υπόλοιπες ευκαιρίες που μπορεί να σου δωθούν, να γκρινιάζεις και να αναμασάς την ίδια καραμέλα- είμαι εδώ εξ' αιτίας σου- να απαρνηθείς οικογένεια, συγγενείς, φίλους, στέκια, αναμνήσεις...

Και πώς να φύγεις; Να τον αφήσεις πίσω και μετά να συνειδητοποιήσεις πως ήταν τέλειος, να παρατήσεις δουλειά και ξανά άφραγκη, να μετακομίσεις και όλα πάλι απ' την αρχή, να πάρεις το ρίσκο της απομυθοποίησης της "άλλης ζωής" που θα ζούσες αν δεν τον γνώριζες.

Και ξαφνικά όλα σου φαίνονται βουνό και αρνείσαι να αποφασίσεις, και αρνείσαι να κάνεις οτιδήποτε, το μόνο που θέλεις είναι να μην σκέφτεσαι, να κοιμάσαι.

Κι έτσι απλά γνωρίζεσαι με την κατάθλιψη...



Υ.Γ. Υπερβολές, απλά είμαι κυκλοθυμική... Μετανιώνω όταν κάνω καταθλιπτικές σκέψεις...Πάμε χαμόγελο ΤΩΡΑ!Δείτε κι ακούστε υπέροχο τραγουδάκι που φτιάχνει διάθεση!

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Ντέρτι Dancing

Βράδυ στο ζεστό μου σπίτι, ατμόσφαιρα τροπική. Ανεμιστήρας, Rigo με πεπόνι-δικής μου εμπνεύσεως- στα ηχεία Pink Martini, Nina Simone και λίγο από Latin λόγω μεσημεριανού dvd. Λοιπόν, το να μην έχεις τηλέοραση σου δίνει την ευκαιρία να δεις πολλά dvd στο υπολογιστή, δηλαδή να επιλέξεις τι θα δεις πχ το μεσημέρι που γυρνάς απ' τη δουλειά και έχεις μόλις τσακίσει 3 μερίδες τορτελίνια και θες κάτι ανάλαφρο αλλά όχι και trash. Σήμερα λοιπόν μια συνάδελφος γραφίστρια-χορεύτρια λάτιν μου έδωκε και είδα το Dirty Dancing. Όχι αυτό που βλέπαμε στα 15 με τον Patrick Swayze που έδειχνε στη μικρούλα ανήλικη Jennifer Grey το μάμπο, αλλά το άλλο (Havana Nights) που είναι γυρισμένο στην Κούβα...Γυρίστηκε το 2004 αλλά τοποθετείται στην Κούβα του 1958 επί Μπατίστα. Δεν το ήξερα, το είδα και έφτιαξε η διάθεση μου για όλο το καλοκαίρι. Τι χορός, τι μουσικές, τι πρωταγωνιστής κολάσιμος!Ο Diego Luna έγινε το νέο μου κόλλημα! Άσε που άκουσα και την -υποθέτω- πρώτη εκτέλεση του Hips don't lie που λέει η Shakira. Φαντάζομαι οτι δεν λέγεται έτσι το τραγούδι, αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση η άγνοιά μου. Τέτοια καλοκαιρινή ρομαντική χορευτική ταινιούλα και να μην την έχω πάρει χαμπάρι! Και να νομίζω η ανίδεη οτι υπάρχει μόνο ένα Dirty Dancing. Α! Είναι και αληθινή η ιστορία. Και ο Πάτρικ Σουέζι παίζει έναν μικρό ρόλο, ως δάσκαλος χορού, πρωτότυπο!
Και μετά θυμήθηκα που τον βλέπαμε τότε και ελπίζαμε να βρούμε κι εμείς κανέναν δάσκαλο χορού, ή τένις τέλος πάντων, στις βαρετές διακοπές που πηγαίναμε με τους γονείς μας, να μας μάθει κι εμάς τα μυστικά, να βγούμε και με κόκκινο φόρεμα να χορέψουμε το Time of my life να σκάσουν οι οχτροί μας. Και το καλύτερο απ' όλα ήταν που είχαν προβάλει την ταινία σε θερινό σινεμαδάκι εντός κατασκήνωσης όπου ήμουν ομαδάρχισσα και ήλπιζα η κακόμοιρη οτι θα συμβεί και σε μένα!
Ωραίες αθώες εποχές! Κάθε καλοκαίρι κι ένας έρωτας, φιλιά στις παραλίες, βόλτες και ραντεβουδάκια. Διαβάζαμε κι εκείνα τα τραγικά φωτορομάντζα στην "Κατερίνα" και φαίνονταν όλα τόσο εύκολα. Θυμάμαι εκείνα τα καλοκαίρια με τις μεγάλες αυγουστιάτικες θλίψεις, με τα βράδυα ραδιοφώνου (Σ. Βακάρος, Α.Κανάκης και Α. Κομνηνός στον ΑΝΤ1 Θεσσαλονίκης), με τα πρώτα κερασμένα σφηνάκια που φτυναμε στην παραλία γιατί δεν έιχαμε μάθει στο ποτό. Θυμάμαι εκείνες τις απαίσιες λευκές μπότες που ήταν τότε της μόδας και ποτέ δεν πήρα και τις είχα απωθημένο. Κι ακόμα που έρχονταν όλοι οι απόδημοι συγγενείς στη μικρή μας πόλη και περνούσαν εκεί τα καλοκαίρια, κυκλοφορούσαν με roler skates και κάναμε εξάσκηση τα αγγλικά μας. Πηγαίναμε τα μεσημέρια κολυμβητήριο- καθ΄ότι η μικρή μας πόλη δεν έχει θάλασσα- και μετά σπίτι για γεμιστά και καρπούζι. Κάναμε προπονήσεις βόλει για τα χειμερινά τοπικά πρωταθλήματα σε ένα αυτοσχέδιο γήπεδο beach volley πάνω στα βουνά!
Νοσταλγώ...Αθώα καλοκαίρια δίχως επίγνωση του τι γίνεται και πως γίνεται, συνεπώς μόνο με αθώα όνειρα. Κι ανησυχώ πως τα παιδιά και οι έφηβοι σήμερα δεν ζουν ούτε τις μισά από αυτά. Γιατί δεν υπάρχει πλέον αθωότητα, όλα είναι εύκολα και ο κόσμος των μεγάλων και των μικρών δεν έχει και τόσο έντονα τα όρια πια.





Για το τέλος άφησα βιντεάκια με hot σκηνές του καλοκαιρινού μου έρωτα Diego Luna από το Dirty Dancing καθώς και την κλασσικό φινάλε της πρώτης ταινίας για να θυμηθούν οι παλιοί. Enjoy!